Git(Gülce-Bahçe) Şiiri - Ozan Efe

git
kurak
çöllere
benzettirdin
sustum ağladım
aydınlık gözledim
karanlık içindeyim

yalnızlığımı gördün
yıldızlarımı sürdün
sızıya çoğaldım
yalnızım şimdi
yapayalnız
gidecek
yerim
yok

yüreğim anıyorsa
hoyrata yanıyorsa
tümcesi tanıyorsa
çıdamlı bekleyişim

fırat coşkunluğundayım
menderes gibi sürüklenen
cansiperane bekledim
ulu ağaçlar gibi
dokunmadı fırtına
dokunmadı derdi
dokunmadı azgın sular
dokunmadı düşün

bir dokunuşta sildiğin yeter

040910denizli