Yureklerimiz bir nefes olmuştu hatırla
Şimdi sen bırakıp yuregini get gittiğin kadar
Ellerimin sicakligi hala avuçlarında duruyor
Yaşanmış anılarla yuregin göğsüne vuruyor
Bütün bunları unutmasın git gittiğin kadar
Nefes veriyor bakışların bana diyordun hani
Göze alıyorsam nefessiz kalmayı bundan sonra
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta