Gittiğini söyledin.
Sesin bir bıçak gibi dilimledi sessizliği.
Yankısı odalara sindi,
bir veda mektubu gibi yazıldı duvarlara.
Seni yazdığım her cümlenin sonunu kaybettim o an.
Şiirler sustu, defterler sustu,
kelimelerden bir mezar kazdım,
ama yok, gömülecek kadar bile kalmadın bende.
Gittiğini söyledin.
Ellerin titremedi, gözlerin gözlerimden kaçmadı.
Bense gözlerime mühürledim seni,
her kapanışta yeniden açılacak bir yara gibi.
Kim bilir kaç gece,
sesinin yankısına ağlayacak bu duvarlar,
kaç sabah, adı olmayan günlere uyanacağım.
Git dedin, gittin.
Ben hâlâ ayak izlerine dokunuyorum.
Senin olmadığın bu şehrin
haritalarını yakıyorum.
Sevgilim,
ayrılık bir kelime değilmiş.
Ölümden daha ağır bir sessizlikmiş.
Gittin…
Kiyaz
Kiyaz KılınçKayıt Tarihi : 6.1.2025 10:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!