Git Gideceksen! Şiiri - Mehmet Şahan

Hayrola sevdiğim yolculuk nere?
Gözdağı vermeden git gideceksen!
Gitmeyi bir defa koydunsa sere,
Daha da yormadan git gideceksen!

Geveleyip durma, lafın tekleme,
Şu yanan yüreğe hüzün ekleme,
Bıktınsa sevgiden sonun bekleme,
Bana da sormadan git gideceksen!

Kastın nedir söyle zalımın kızı,
İçime düşürdün kocaman sızı,
Dertlere kapılıp çaldığım sazı,
Başına sarmadan git gideceksen! ...

Derdinle kavrulup çekmeden çile
El âlem duyup da düşmeden dile
Sevmiyorum deme sevmesen bile
Yüzüme vurmadan git gideceksen…

Sevenler araya çekerse perde,
Aşkından bu gönül girerse derde,
Durdurur kalbimi gördüğü yerde
Burada durmadan git gideceksen…

Gönülden gönüle muhabbet varken,
Daha dün bana sevdiğim derken,
Âşık, maşukunu böyle severken,
Kalbimi kırmadan git gideceksen…

Unutma bu dünya fanidir fani,
Ruh yoksa içinde neyleyim teni,
Nazından bıkıp da sonunda seni,
Fizana sürmeden git gideceksen…

Tartılan ömrümün şan kefesinde,
Çıkmadan canım son nefesinde,
Azrail gelip de can kafesinde,
Sonuca ermeden git gideceksen…

Şahan der ki canan eyleme nazı,
Zaten kara benim alnımda yazı,
Baharı görmeden, geçince yazı,
Can kışa girmeden git gideceksen…