Git Gide Şiiri - Reşat Öztoprak

Git gide büyüyor zaman,
git gide tenhalaşıyor an
ve git gide yoksullaşıyor bu viran.
Yıkık saatlerin
sigara dumanı hayallerinden
ses geliyor hep
ve hep bitimsiz bir sigara dudaklarımda.
Isminin telafuzu zor
bu hoyratlığın acı zamanında.
Bu sancıların varlığında.
Gel diyor şiirlerin mısraları,
gitme der gibi kedi masumluğunda bakışlar
ve sen uzakların çokluğunda.
Ben sensizliğin doruklarında.
Içime ses ver,
içime el ver
ve geçmeden zaman
sen ver yıpranıyor dakikalar...
Gözlerim puslu bir yağmur uzlaşmazlığında,
ellerim şiirsiz kalem çıkmazında...
Biraz sen ver,
içime biraz sen ver...