Git Gel Şiiri - Serhan Keserlioğlu

Akşam oluyor uzak şehirlerde,
Karanlıktan bir sofra kuruluyor.
Sukunete açılan kapı nerelerde?
Gün ufuğa yanaştıkça,gönlüm yoruluyor.

Çöküyor gece,güneşin peşisıra,
İniyor semaya,bir kalemin pir eseri.
Issız,yolsuz,kimsesiz bir manzara,
Kışkırtıyor nefsimi,evham adlı serseri.

Saklanıyor gölgeler,zulmetin korkusuna,
Işık dahi çekiniyor kendini göstermekten.
Başlanıyor artık gündüzün sorgusuna,
Usanmış ruhum,bu git gelle bilenmekten.