Gel, ömrün bahârında taze gül iken solma!
Gel de bu körpe yaşta kurda kuşa yem olma.
Gel, gönlüme sığın da insanlık neymiş, öğren!
Gel, bâğ-ı hazân’ıma, gel ey sonradan gören.
Gel ki seninle gelsin, o eski gülüşlerim;
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta