Git. Dönüp Bakma Geriye! ! !

(Yüksek tahsil için ilk defa evden ayrılan kızıma giderken yazdığım bir şiirdi)

Hani kuşların ilk kanat çırpışı varya göklere süzülerek?
İlk haykırışı varya çiçeğin ilk açışı ilkbaharda?
Hani çok yüksklerde özgürce dökülen çağlayan, şellaleler?
Karlı yağışlı havalarda aniden açan güneş,
Çölde susuzluktan kavrulmuş dudakların buz gibi suyu kana kana öpüşü varya?
Anlatamam...
KENDİMİ SENİN YERİNE KOYARAK,
koyarak duyduğum inanılmaz sevinci
. Anlatamam...
__Beni çok özleyeceksin! Bensiz ne yapacaksın?
diyorsun ya birtanem.
Bilemem ben beni düşünmedim ki...
Çünkü ben kendim hiç olmadım ki birtanem! ! !
Kendimi BEN sende buluyorum..
.Hayallerimi ben sende yaşıyorum...
Onun için baksana hiç ağlamıyorum,
senin ayrılığını çünkü ben yaşamıyorum...
BURDA KALAN BEDENİM...
RUHUMLA SENİNLEYİM....

Bak gittiğin yoldan dönüp bakma geriye,
kanatlanıp süzülürken göklerde, özgürce yüz sığ denizlerde...
.SÜRÜDEN olmayasın.
BEN tekim demiyesin..
Dünya karşı gelsede doğru bildiğin yoldan sakın ha dönmeyesin...
Eğilsede bileğin eğilmezsin kalemin...
Kimseyi yargılama, sakın ola hor görme...
Düşeni kaldırasın,haklıyı alkışlasın,

elin taşın altına koymaya korkmayasın
Paraya, mala, mülke itibar etmeyesin...
Emeğe saygı göster,sömürüye karşı gel,
sende hakkını ara arayana destek ver...
Benden sana bu kadar nasihat olsa yeter
sen beni bak aşarsın tutup ikiye katlarsın...
Hadi sen git yollara açıl mavi koylara.