Git Diyorsun Şiiri - İdris Elibol

Git diyorsun,
Bir kuşun uçması gibi avuçlarından,
Ayak sesimi bile duymadan sessizce
Gökten düşen son elma oluyorsun masal şiirlerine,
Bam telimde hala parmak izin dururken,
Ve notalarımda la sesin,
Sağır sokaklara söylüyorsun şarkılarını,
Gürbüz doğumlara saklıyorsun sancılarını…

Tebessümüm rengini kaçırıyor bakışlarından
Bir hayalin perdesini kapatıyor gözlerin
Oysa kaç imtihan geçirdim gözlerinle,
Kaç yenilgi kaldırdı yerden dizlerimi
Göğsüme saplanıyor imlası kırık sözlerin
Git diyorsun..
Gerdanında şaha kalkan atların
boynunu vuruyorsun

Hangi deprem yıktıysa yüreğinin diplerini,
Korkularımızın yerçekimi galip geliyor aşka..
Umarsızca bırakıyorsun uçurtmaların iplerini,
Saçlarına düşen yıldırımları topluyorum
Sigaramı söndüren yağmurun bulutlarını
Soğuyan çayımı, martı çığlıklarını
mor erguvanları..
Parmaklarını kirletiyorsun yabancı ellerle,
Sana cebimde yeni eller büyütüyorum

Git diyorsun,
Kalbine savaş açmış bir sultan haşmetiyle…
Sana şimdi, arkamda mağrur zaferler bırakıyorum
Gül dikeniyle yaralanmış kanayan hayaller,
Gözlerimde çoğalan nehirler…
Ve kocaman vedalara sığan, minicik “Peki’”,ler..
Sana şimdi geride,
Gözyaşıyla ıslanmış bir yürek bırakıyorum…