Git Desem Şiiri - Mustafa Aslan 2

Ben korkularla yasamaya mahkum gibiyim,
Bilmiyorum ama acaba ben delimiyim,
Unutamadimki geçmisimi,
Ben dert olmadan hep dertliyim.

Kurtulusum yok, aglayasim geliyor,
Ben kendimi hiç sevmedim, kim seviyor,
Bu hayat inan bana çok zor geliyor,
Git desemde cananima, gitmiyor.

Hayat bu çekmelisin, kural koymuslar,
Ben dogdugumda, ruhuma fatiha okumuslar,
Ölü bedenimi deniz kenarinda bulmuslar,
Bulmuslar ama beni orada unutmuslar.

Asla vazgeçmedim, içimdeki sevdadan,
Kime, neden, niye bilmeden,
Sevdim zamaninda, sevdim kaçinmadan,
Ne sahtelikler var onda görmeden.

Gözlerim doldu, akmaz göz yasim,
Inanmazsin belki dertlidir hep benim basim,
Sicak yuvam yokki, pismez asim,
Ben sevmeden bile, delice asigim.

Gençligim soldu diyordum, gençlik nedir bilmeden,
Sevdayi hep yasadim, ama hiç bir zaman sevilmeden,
Ben dertliydim, dert herzaman bendeyken,
Git desemde gitmez'ki, bendeki bu beden.

Ah çektim, of çektim, en sonunda delirdim,
Hayati yasamak varken, ben zehir ettim,
Küçük desinler, büyüktür benim derdim,
Duymasaniz neolur, ben delice sevdim.

23-02-2007 00:13