Git Dedin Gittim İşte

1.
Sevda yeli başımda esti biraz sert gibi
Bir ileri bir geri, öldürür bu dert beni

Elem yüklü bir gece, elimde kalem kâğıt
Döküldü satırlara düşlerimden bin ağıt
Genç yaşımda koyuldum, gezdim gurbet ilinde
Kapılıp bir güzele, sızdım sevda çölünde
Vurmuştu tam hedeften, o ilk şehla bakışı
Kızgın volkandı sanki, yüreğimi yakışı
Bir afeti devran ki, o ne işve, o ne naz?
Öyle fettan, öyle şuh, öyle haspa, öyle caz
Ayna düşmez elinden, gelin gibi süslenir
Her dakika, her saat, yüreğimde üslenir
Çok sürmedi ne yazık, gerçek açığa çıktı
Sarayımı, köşkümü, kökten, temelden yıktı
Ters yüz etti düzümü, poyraza kızıp lodos
Meğer oyun oynarmış, “harç bitti, yapı paydos”

2.
Ne hayaller kurmuştuk, oysa seninle mutlu
Süslemiştik birlikte, bir cenneti umutlu

Yüz çevirdin finişte, sana doğru koşarken
Dünyamı zindan ettin, sevdan ile coşarken
Git dedin, gittim işte, ardımda hayaletin
Lal oldum ortasında, bir garip eyaletin
Barındım karda kışta, döşünde sefaletin
Pul oldum sayfasında, bir fahiş kefaletin
Bu zoraki kaçışta, belki benimdi hata
Kal deseydi yüreğim, baş eğmezdim bir puta

Şimdi yüreğin boşta, sarıda bekliyorsun
Beyhude gaz verişin, düz yolda tekliyorsun

3.
Artık hayalde düşte gördüğün ben değilim
Mecnun edip çöllere sürdüğün ben değilim

Acı üstüne acı, sevmek ne zormuş meğer
Ölür müydüm bin defa, ölseydim baştan eğer
Kimi der ki derdimin dermanından eser yok
Ben derim ki, çare çok, fermanından eser yok
Ağıt nedir bilmezdim, düşmeden ben bu derde
O nihavent bestemin, nerde sahibi, nerde?
Şimdi bir garip yolcu ah eder kaderine
Tutunacak el arar, sarılıp kederine
Yükselse de feryadım, dilimden perde perde
Sitemim kendimedir, ölüp gittiğim yerde
Anladım ki faydasız, isyan etmek boş yere
Unutmak mümkün mü hiç? İçimdesin bir kere

Yaza yaza tükendim, şafak sökene kadar
Gözlerime uykunun sisi çökene kadar

Hoşça kal derken dilim, yüreğimden son defa
Cefalar yoldaş bana, sana eş olsun sefa