Git Canımın Yarısı Şiiri - Sefer Keskin

Bu akşam sana yazmak için bir hüznüm bile yok...Sustu yürek,sustu dil,sustu kalem...
O senin, gözlerine astığın hüzünden biraz da bana verir misin.Al gitmeler senin olsun,bıraktım ben...

Ayrılıkları dökerken yollara,yarınlara miras bıraktık hüzünleri.Sensizliğin öteki adı ; yalnız gecelerde ayaz vurmuş hayallerim sabahın düş'ünden umut beklerler.

Sen ateşi kucakladın bebeğim,çarmıha gerilmiş olan benim..ağladığım yalan,kan kokan gözlerim...
Şimdi kan içinde tüm kelimelerim,Dilime gelmiyor sana söyleyecek sözlerim...

Aşk zengini süslü dudaklarda bulmadı ki sevdam seni,suya hasret çekmek boşuna değil..Çatlamış topraklar gibi kuruyan bedenim,şimdi bir damla suya bile hazır değil...Elvedalara yaşamaya alışık bu gönül...kavuşmalara hiç hazır değil...

Gideni yolundan etmemek gerek...
Git canımın yarısı,
Git de, beni de canımdan et..
Bu yürekte bir mezar çoktan kazılmış...
Bu aşk ikimize ölürken yazılmış...