Git Benden Uzağa Şiiri - Kubilay Demirkaya

Bir sevda tanıdım, kaderi kıskanç
Neye yemin etti duymaz ki utanç
Keder şarabından içtiği usanç
Tuttuğu günlükte özrü çok işte
Falıma bakmadan tiksinme inanç

Doyurucu ekmek bin yıllık hasat
Biçip geçme gündüz geceler inat
Hırçın ışık gibi şımarık surat
Çarpık düşüncenin keyfi ok işte
Nişane hisleri gönülsüz bir tat

Doğuştan büyüme çeşit çeşit kir
İntizar bir dille dökünme zehir
Acımadan kırka böldün bire bir
Düz ağacın bükük yönü yok işte
Büküyor elinde tuttuğu sihir

Tehlikeli kılçık, cımbızla çıkmaz
Yutkunan boğazı suyuna banmaz
Ufak bir mezbaha kendine kurmaz
Harlandığı ateş ölü kok işte
Suya atsan bile zalimce batmaz

Git benden uzağa yakan bir ateş
Git benden öteye gönlüm çilekeş
Tuş ettiğin gibi şu derdimi deş
Elimden tutana bakma tok işte
Habersiz istemez sevdamı bel-eş

1994