Hani her çaldığında
gelmiş olman umuduyla açardım ya kapıyı
'ki adresimi bile bilmezsin'
sonunda azâd ettim umutları anahtar deliğinden
gözlerimi kapayıp seni hayal etmemenin
hazzıyla dalıyrum uykulara artık
kimi geceler rüyama firar edip
zaptetmeye çalışsan da ruhumu
bir yolunu bulup kurtuluyorum efsunlu ellerinden
...
hayat sahnemde oynanan
en acıklı film ki bu
adı nefs ve mücadelesi
son karede zafer kahkahası gerekken
boğazıma düğümlenen bu hıçkırık da nesi?
26.05.07
01:35
Fatih/İstanbul
Kayıt Tarihi : 28.5.2007 11:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

.
VESSELAM
TÜM YORUMLAR (1)