Saymadım kaç gece oldu
Kaç seheri ben yaktım
Uydum sandım, uyandım sandım
Görmedin mi söyle
Kaç defa kendi gözlerimde yaş olup aktım…
Kabulümdü ayrılık, kabulümdü içimin oyulması her akşam
Geldiğinde ruhum çok dermansızdı
Hıçkırıklar tenimi yırtıp çıktı ayyuka
Gidişler kabulüm de
İnan bu çok zamansızdı.
Git artık, siyah renklere kelepçeleme yüreğimi
Her vuruşunda çiçekler açsın
Bir tebessüm uzansın ruhuma
Bütün varlığım
Dönenin varlığı ile kucaklaşsın.
Bir gülümseyişin izin ver ne olur
Doyasıya gözlerine bakayım
Seveyim, okşayayım dostluğunu
Sabaha kadar bıkmadan
Hayaliyle baş başa kalayım.
Dizine koyayım bu uslanmaz başımı
Bağrımda essin mesut yeller
Duy artık ey yokluk bu yalvarışımı
Usulce git gecelerimden, beni ona bırak
Sönmesin sabahlara kadar yaktığım umuttan heykeller
Ey her gece başımı koyduğum yokluk
Çık git odamdan artık
Yırtıp atayım karanlığı gözlerimden
Aşkın gözlerine sarılayım
Işıldayayım artık.
Kayıt Tarihi : 20.8.2009 00:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Uzdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/20/git-artik-yokluk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!