Git Artık! .. Şiiri - İbrahim Özcan

...Eveet! ..
Sonunda baş başayız...
Birazcık da alıştık galiba,
Her gündüzün ardından
Yalnız bana soyunmana.
Yine sevişeceğiz yanak yanağa.
Sarmaş dolaş, dudak dudağa.
Çekinecek kimse de yok
Nasıl olsa ortalıkta.
Kim bilir? . Belki de,
Göz bebeklerimiz titreyecek,
İçimizde karlar yağıp
Yüreğimiz hafifleyecek.
Belki bir bebek ağlayıp
Bin ana meme verecek.
Öteden; köhne karanlık ceğetinde
Çöp bidonlarını sefil kediler devirecek.
Hafiften sarsılacaksın
Sonrada zulmetin sönecek.
Kim bilir? belki de
İçinde, bin dereden bin bir sular gelecek.
Yok öyle! . surat asıp dudak bükme!
Yalan mı? Yalansa söyle...
Kim bilir, kaç erkek var gerdeğinde.
Şimdi, burada benimlesin
Uykusuz nöbette.
Ya dışarıda; bilmem ne kentinde,
Bilmem ne semtinde;
Hatta yanı başımda
Yavuklusuna sevdalı Asker'in
Nöbet kulübesinde,
Belki de akşamcı meyhanesinde,
Binlerce erkekle...
Sakın inkar etme! sen de kahpesin! ..
Şimdi kalk git, Giiit! ..
Zaten sabah oldu...
Senin de vaden doldu.
Birazdan nöbetim bitecek
Haydi artık çek git!
Gölge etme karanlık yüzlü,
Pis kaltak GECE! ..
05 MART 1991
ERHAÇ 04: 35

Yasal Uyarı: İbrahim Özcan'ın bütün şiirleri noter tesbitli olup, izinsiz kullanılamaz, yayınlanamaz ve ya alıntı yapılamaz; telif hakları bakımından İLESAM (İlim ve Edebiyat Eserleri Sahipleri Meslek Birliği Uyesidir.

iletişim 90 536 293 86 38