Ben eğri düzlüklerde dimdik yürümeye çalışmışım meğer, gözlerini en olmadık zamanlarda aklıma yazmışım, ki gözlerin esmerdiler, masum bir mülteci gibi ve şimdi en hoyrat gecelerin şafağını alnıma kazır gibi yazıyorum seni sevdiğim, ölüm daha rezil ve korkak şimdilerde. Hiç olmamışım ben yaşama dair hiçbir dilekte bulunmamışım, gidişin bir kurşun gibi sol yanımda saplı kalmış, hangi sebep vardır ki insan canlı canlı katledilsin hangi yürek var ki kilim gibi acıyı dokusun şakaklarına seni koynuma sakladığım sevgili git ki mavileşmesin sabahlar acım durulmasın sesime dokunmasın ihanetin...
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta