Evimi barkımı yıktın başıma
Zehir kattın sen soframda aşıma
Cennette de olsa çıkma karşıma
Bende neyin varsa, alda öğle git.
Varlığın hep verdi acı ve zulüm
Mükâfat sensizlik hele de ölüm
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




bir damla gözyaşına boğulurken..Bir damla kadar değilsin artık yüreğimde..
Sayın Kayaturan,tebrikler,saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta