Yokluğun karanlığı ense kökünde gezdiren,
Yedi boğumlu bir akrep,
Ruhumu nokta nokta sokan…
Gidişin, aşk himayesinde ruhumu eriten,
Zehir zemberek hakikat, afyon ruhumu?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta