GİT Şiiri - Cengiz Öyke

Git kabrime bile gelme istemem
Yalvarma affet diye artık affedemem
O gönül sende varken ne güzeller bulursun
Bak beni de soktun mezara söyle artık mulumusun

Hani ben bu diyarda birtek yaban gülüydüm
Birtek yaban gülünü söyle nasıl soldurdun
Bir zamanlar buralarda en neşeli ben idim
O neşeli insanı acımadan öldürdün

Sahte sözlerle kandırdın beni
En derin acılarla öldürdün beni
Bak kara toprak oldum sevmem mümkünmü seni
Ne olursun bırak beni
Yağmurlarla ıslanıp, güneş de kavrulayım, rüzgarda savrulayım
İzin ver artık kabrimde olsun rahat yatayım.

Cengiz ÖYKE