Yanan bir alevdi içimdeki
Söndürmekten korktuğum.
Hasretimdi belki
Bilinmeyen garipliğim.
Uçup gider mi insanın aklı
Yerine koyamadığım.
İşte, yine onursuz eşyalar
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
