Aslında, kendimi suçluyorum ben,
Kalbimi alamadım ki, sayenden.
Sevginden azade etsen de her dem,
Yine yol bulur, gelirim peşinden.
O kara dide baktıkça kalbimden,
Vurulur da kanarım en derinden.
Gülme artık, bakma sen bana, dersem,
Alınma, bu seni son görüşümden.
Veda etmem, gitmeden bu bedenden,
Sakın! Dökme terkimden girye-i dem.
Kayıt Tarihi : 14.11.2022 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!