Girme benim dünyama üzülürsün.
Sen bir ilkbaharsın, sonbahara alışık değilsin. Benim soğuğumda üşütürsün.
Bir anlık hevesinle beni kendine alıştırma.
Sonra dayanamayıp gidersin ben de üzülürüm, sen de üzülürsün.
Sen ilkbaharda uçan renkli bir uçurtmasın, sakince süzülürsün.
Benim dünyama girme, burada yorgun bir yaprak gibi yere dökülürsün.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta