Girme benim dünyama üzülürsün.
Sen bir ilkbaharsın, sonbahara alışık değilsin. Benim soğuğumda üşütürsün.
Bir anlık hevesinle beni kendine alıştırma.
Sonra dayanamayıp gidersin ben de üzülürüm, sen de üzülürsün.
Sen ilkbaharda uçan renkli bir uçurtmasın, sakince süzülürsün.
Benim dünyama girme, burada yorgun bir yaprak gibi yere dökülürsün.
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim