Başka biri tarafından seçilmiş ve kendim tarafından yaşanmakta olan basit hayatımın diplerine doğru yosun bağlamış hislerimin arasından kıvrılırken ışığı görebileceğim anı beklemek artık beni sabırsızlandırmaktan başka heycan duygumu öldürmüştü.
O anda uzayda süzülmek gibi boş ve saçma bir düşünce belirdi zihnimde; sağ elim sol bileğimin üstünde ve bir jiletle.
.............
ve ben; sıcak kanın banyomun karmaşık fayansında izlediği içgüdüsel yolu seyrederken; sadece düş(ün) üyordum...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta