Giriş-Gelişme-Sonuç Uç

Giriş-
Açıl göz
alış karanlık boşluğa
dal dipsiz uçuruma..
Gizini ara
Gizini ara
cehennemi gerçeğin
hayal gücünle dal çık
ateş uykuya..
Tutuştur beyni
tütsüle karart
yanık saraylar çöksün
ruha..
Korkma korkama
marşın çalar
Anıtsal Plağında..
Görünmez kanatlar
yanmayacaktır..

-Gelişme-
Açılınca göz
karanlık boşluğa,
gizini aramış..
Alışınca dipsiz uçuruma
Dalgıç Hayaleti
cehennemin var gücüyle
ateşlemiş
uykuyla..
Tutuşan beyin
yanık saraylar kadar
tütsüsü kara
çökertmiş ruhunu
korkuyla..
Çalmış görünmezliğin
Anıt Plağı..
Yüzmüş dev gibi kanatlarıyla
o sırada uyanmış..

-Sonuç-
Elbet bir gün benim de
açılır gözlerim karanlığa,
alışırım dipsiz boşluğuna senin.
O zaman benden gizli
olamayacak hiçbir gerçeğin.
Yakıcı olsa da
cehennemi hayal gücün,
dalıp çıkarım ben
uykuda gibi ateşinden.
Tutuşur belki şuram,
biraz biraz
beynim dumanlanır,
kararırım biraz da
yanık saraylarım
çökünce ruhumda,
yine de korkmam ama,
korkamam çünkü
bilirim yanmayacağını
kanatlı görünmezliklerin.

_Uç
Sen de elbet bir gün
alışınca gözlerime,
açılır karanlık boşluğun
dilerim,
çalar marşım anıt plağının
dipsiz uçurumunda.