Girift Yolculuk Şiiri - Ömer Albayrak

Posta güvercinleri kaybetmiş mektubumu,
Dörtyol kavuşağında beklerim mâşukumu.

Sevgili kayalıkta açılan yayla gülü,
Sevgiye hasret gönül sanki buzullar çölü.

Saba Melikesi’ne sevdalanan bir gönül,
Süleyman’ın tahtına nasıl eder tenezzül.

Yıldırım çarpmasıyla parçalanan bir kaya,
Muktedir mi? Hikmetin lezzetini tatmaya.

Azgın bir boğa gibi boynuzlarken toprağı,
Anladım ki: tevekkül mazlumun sığınağı.

Hayat dönemecinde yattım mukaddes düşe,
Hüzün gezegeninde yuvarlandım inişe.

Karçiçekleri derdim cemresiz topraklardan,
Hüsumet sözcüğünü kaldırdım kitaplardan.

Tırmandım kör, kötürüm aşkın çile dağına,
Düştüm bir sinek gibi örümceğin ağına.

Katıksız bir imanla döndüm kıblegâhına,
Sarhoş metrepolünde, sığındım dergahına.

Cesetim kanla yunsa gönlüm sevgiye muhtaç,
Hâli pür melâlimi gören zanneder Hallac.

Gün olur hu çekerim derviş gibi tekkee,
Gün gelir hayâllerim tavaf eder Mekke’de.

Şu “Kelâm-ı Mukaddes” hep okunsa dinlesem;
Sazlıkta bir ney gibi yel vurdukça inlesem.

Bu girift yolculuğun elbet sonu selâmet;
Kurtarıcım, rehberim, şefaatçim MUHAMMED! ..