Giresun I Şiiri - Hasan Okursoy

GİRESUN I
Kime sorsam bu kenti
Gözleri akar der
Bardaktan boşanırcasına yağmur
Camdan el eder

Bir gün yolun düşerse eğer
Sokak başında bir dülger
Sana geçmişi anlatır birer birer

Ayrıldım bir gün o kentten
Anılarım yüreğime hala değer
Ne çok sevmişim o kenti meğer

Belki yine her yeri ıslak
Her gün yürüdüğüm sokak
Yine içimde bekler
Geçmiş uğuldar tek tek

Sevindim zaman zaman
Denizin dalgalarında
Saçlarıma takıldı güneş
İkindi ile akşam arasında

Islansam da saçak atlarında
Yağmuru avuttu beni
Zaman çabuk geçti
O kent hep arattı kendini

Bir öğretmenden yolcudan
Hep aldım haberini
Yılların ardından
Anılarım sarktı sokak başından

Yağmuru bir başka dinlerdim
Bir radyonun cızırtısında
Ne zaman bir boşluk bulsam
Bakıp durdum uzaktan

Bazı geceler
Yağmuru örttüm yalnızlığıma
Denizin hışırtısında
Anılarımı uyuttum kıyısında

Sabahları
Bir sevinç taşırdım ceplerimde
Uçardım kuşlar gibi
Okul bahçemde

Çok sevdim o yıllarımı
Yıllar geçse de içimde
Bir çakıl taşı gibi
Okşayıp durdum o kenti

Hasan OKURSOY