Girdim Gireli Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Dünyâ âlemine geldim geleli
Başımda dolanır bir sevdâ yeli
Âşk deli meşk deli sözlerim deli
Aşkın girdâbına girdim gireli.

Akıl süzgecinden geçirdim beni
Gayret kucağından göçürdüm beni
Aşkın deryâsından içirdim beni
Sevgi dergâhına girdim gireli.

Umudun kucağı hayat veriyor
Babamın ocağı rahât veriyor
Çilenin bucağı imdât veriyor
Aşkın zindanına girdim gireli.

Boş geldim dünyâya toprağı yordum
Dalımda depremler yaprağı yordum
Cehennem söndüren ırmağı sordum
Bir yangın yerine girdim gireli

Dünyânın üstünde tatlıdır fitne
Dünyânın altında azâp var gitme
Sırât köprüsünden düşerim itme
Mâhşer meydanına girdim gireli.

Dur durâk bilmez dertlerim arsız
Geceler uykuda gözlerim farsız
Ne adâlet gördüm nede tarafsız
Her gün mahkemeye girdim gireli.

Delip geçtim şu nefsimin zırhını
Kırıp geçtim ayrılığın mührünü
Bal diye sunulan aşkın zehrini
İçtim her meclise girdim gireli

Kınamayın beni bende var deli
Kadere kazâya bende var belî
Ne ermişim ne bilmişim ne velî
Erler meydanına girdim gireli.

Dostun nazarında yer bulamadım
Gönül pazarında er bulamadım
Aşkın yazarında fer bulamadım
Gönülden gönüle girdim gireli.

Ağlatır vicdânı duygu his olan
Beni anlayamaz kalbi pis olan
Göremez gerçeği gözde sis olan
Yüreğine bile girdim gireli.

Aldatmayın beni Sezâîyim ben
Gönülden sürülmüş cezâlıyım ben
Ezelden ebede ezâlıyım ben
Ebedî yerime girdim gireli.