Girdapta Boğulan Çocuk Şiiri - Mahmut Yavuz

Mahmut Yavuz
2

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Girdapta Boğulan Çocuk


I.

dar bir pencereden bakar gibi bakıyor denize
sanırım elleri kalbinde
berikine hasret bir telaş yaşıyor
parçalanmış dudaklarla tutturduğu ağır türkü
dağınık saçlarıyla geceye yaktığı ağıt
kirli bir alfabenin gücüyle dayandığı kelimeler
okul altı bir sözlükle dünyaya açılıyor

[dünya
kısık gözlerle bakılıp imrenilen
sahte bezirgânbaşı…]

dudaklarından sızan kanla kirlenmiş
can parçası secde ahdi taşıyan gülümser bir yüzü var
her şeye tanık korkulu
merak ve ürperti taşıyan gözleri
kelimeler kotarmış okuldan:
‘türküm doğruyum çalışkanım’
iş bulamamış okul altı mahzenden
ihya edememiş ‘sevgili öğretmenim’
inkilâbdan arta kalan
‘canım benim, canım benim’…

bir kaplan gibi bakıyor
kuşkulu müteyakkız
öğretmenin gözlerine
harfleri çarmıhlıyor
çeşmeden öfke gözlerinden bulanık
dalgalar yayılıyor kalbinden

içinde saklıyor cehlini
beriki cehle inat
kuşkulu müteyakkız
sürüye bakıp bakıp
kesik ve kırılgan

bir gül nasıl solarsa
öyle solmuş kan kırmızı gömleği
öyle dolanmış sokak…
gırtlağına harf kaçıyor
ruhu acıyor
gözleri ocak

bilmediği mecralarda at koşturan zebani
bilindik bir mecradan daha tezat
hijyenik hayatlar düşlüyor
oysa daha yoğun tütüyor duman
daha kesif kokuyor arsenik aseton ve liman
genzi yanık bir sınıf dolu tayfa
defolu yaşamlara gebe
geceleri intiharlar düşlüyor

sahte evrak çarşılarında piyasa yapan kitaplar
ellerinde yaşamları mehdi bekleyen çocuklar /a!
koca kültler ve putlar
-çocuk yapım imalathanelerinde-
nazenin ruhlara katran sunuyor
çocuk üşüyor

kimsede tık yok
her şey yolunda by zeus
sen bereketli keyfine bak

çocuk düş(l)erken ölüyor

ıı.

çocuğun ölümü son bulmuyor bir türlü
hep ölüyor
nereye düşerse harfler deccal
nereye düşerse zebani
karanlık tütsüler geçiyor rüyalarından
ko(r)kular dalgalar ifritler
keçiler bakıyor gözlerine derin ve sarsıcı
bakışlarla yoruyor merak duygusunu
yoruluyor çocuk
at yarışlarından

sona vardığında
girdaba düşüyor
debeleniyor imdat!
‘bağırma’ diyor öbür yarışçı
‘herkes aynı mezarda görmüyor musun?’
şaşkınlığı büyüyor
kesilen takatiyle
annesine bakıyor…
annesi öğretmene
öğretmen puanlarına bakıp bakıp yılışıyor
‘çok iyi’ diyor ‘çok iyi’
‘ben demiştim bu çocuk büyük adam olacak’
boğuluyor çocuk
‘sağolun hocam’ diyor ‘sayenizde’
kimse görmüyor
çocuğun boğazına kaçan zehri

derinden derine
ve birden
çocuk ölüyor…

Mahmut Yavuz
Kayıt Tarihi : 22.9.2019 02:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mahmut Yavuz