GİRDPLAR
yıkanır sevdamız gözyaşında bir gün
seherde esen kokun yüreğime işlerken
sevdadan bitenler boyun bükmüş ağlarken
kalbimin efendisi ol kıyamet yaklaşırken
kusacagım kinleri bir bahar havasında
seni arar dururken ayrılığın yaşında
hüzün mızrakları saplar her defasında
hasretimi yok eden bir avuç nurunla gel
anlatamam derdimi dostuma kardeşime
sevdasız şu diyarda kalmışım tek başına
zindanlar ağlar bana vurulan kırbaçlara
işkence değil yavrum sensizlik pek yakıyor
karanlık girdaplarda yok olmaya giderken
bedenim boşluklarda düşüp parçalanırken
andığım adını kendime dyuramazken
tut elimden ne olur yaşamım son bulurken..
Kayıt Tarihi : 6.10.2018 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!