Girdapların Şiiri - Cafer İslah

Boş bakışlarında boş sayfalar gibi,
Koskocaman bir boşluk.
Kim bilir neler kayboldu girdaplarında,
Belkide kendin kayboldun,
Bunu hiç bilmedim,
Hiç bilemeyeceğim,
Aklım hep donuk.
Kimlerle boğuldun böyle,
Neden savruldun.

Nasıl geldin bu diyarlara?
Nasıl buldun bu cehennemi,
Neden bu kadar harcadın kendini
Hiç paylaşmadın benimle,
Hiç açmadın derdini.

Biz bu kadar kopuk muyduk,
Ben mi bilmedim,
Bu kadar mı kopuktuk.
Sen biliyor muydun?
Nerede koptuk.

Neden uzaksın bu kadar?
Neden uzaksın?
Sadece bana değil,
Kendine de uzaksın.
Bu uzaklıklar,
Bu tuzakları yarattı,
Farkında mısın?

Ve seni buralara ne getirdi,
Söylesene,
Hangi bahane.
Hangi karanlıklarda kayboldun?
Yolunu bulamadın,
Kendi kendine döndün durdun,
Yolunu bulamazken,beni mi buldun?

Ne olur anla merakımı,
Kurtar beni o kurt pençeli sorulardan.

Sende,
Zaman var mı,mekan var mı?
Sende doğmak ölmek var mı?
Anlamlı mı?
Sende tutmak tutunmak,
Sarılmak var mı?
Bırakmamak var mı?
Yasaklı mı?
Sende var olmak gibi bir kavram var mı?
Var olmak sende ki gibi mi?
Kaybolmak mı?
Peki bütün bu gizem,
Bütün bu cehennem azapları,
Nerelere saklı?

Biliyorum! ..
En azından bunu biliyorum,
Hep böyle olacak.
Ve kabul de ediyorum.
Bilinmezliklerden örülü bir dünya.
Yıkılsın bence,
Yıkılası…
Bilinmezliklerden doğmuş bir sevda.
Yakılsın bence,
Yakılası…
Sonra kaybolursun hayatlardan,
Gelme istemez artık,
İstemem artık,
Kahrolası…
O...
Girdaplarına git,
Koşa koşa,
Durma git.
Senin yerin orası.