Mevsimsiz saatlerde özlemine beş kala artık geceler;
bu eller tutmayacak hiç ellerini.
Vuslat demir atmayacak gül pembesi tenine.
Menekşeler açmıyacak morlarını göz bebeklerine.
Hıçkırıkları çoğalırken yüreğimin
sus diyenlere düşmen kesilecek sesim.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
