Girdap Şiiri - Ahmet Otluoğlu

Özgür irademe sunu
Bir batında dördüz düşünmek
Neye yönelik
Hepsi bin beterse birbirinden
Ve cehalet hızını almışsa
Gündüzden
Kendi eksenimizde
Rüzgar yapıyorsa nefis
Şimdilik
İnanç yaftasına muhalefet
Cehennemin çakıl taşlarına
Sortiler düzenliyorsa
Destur ya kepazelik

Özgür irademe sunu
Nöbetçi olmak mı kendi yaşantıma
Fıtratımı sunmak en yakın haliyle
Neysem o bir fazlası yok
Eksiğime rağmen
Ben kimim
Hakikat miyim gerçek tarlasında
Ya da sıkışıp kalmış mıyım
Bilmem hangi yüzyıl halkasında
Ne çare ki bilmek ne mümkün
Öyle ki bu denklemde beyin
Enginardan farksız gözümde
Ot gibi
Yeşillik bile değil

Özgür irademe sunu
Gösterişsiz bir hayat sonunda
Kendi halinde yaşamış insanlar
Ne faydası gelmiş hayata
Ne zararı bir gıdım
Ne çare ki sonuç insafsız
Kazanmak veya kaybetmek ikilemi
Oysa verdiği görüntü
O kadar sade ki
Sanırız
Gerçekten çetin bir sınavda olmadığı
O sessizliğin içinden
En büyük fırtına koptuğu
Bir kenara bırak
Nefis denilen belanın sunusu
Ne günah tarlalarından geçti
Ya da kenarında kaldı
Gülerek
Kaç kez denedi yaşam boyunca
Kaç kez affedildi özür diledi
Tövbeler etti
Hatta yeminler
Yüzlerce kez belki,kefaretler

Ellerini çenesine dayayıp
Az düşünmedi
Rabbının merhametini
Her cennet sözü edildiğinde yüz gülmesi
İçten bir heyecan
Her cehennem sözüne serzeniş
Korku ve hezeyan

Ve binlerce tanesi
Boğazdan geçen lokmadan başlar
Bir sonrasını düşünür ayrı ayrı
Çoğunca yasağın aldanmışlığı
Rağmen
Kendince muhasebe
Kendince haklı.....

Özgür irademe sunu…