Girdap Şiiri - Önder Karaçay

Çürüyen yaprakların buruk kokusu
Kayıtsızlık arzumu tetikliyordu
Cam buğusuna yazdığım yazı da silinmişti
Gözlerim her baktığım yeri ovuşturuyordu
Kesik atar gibi bakıyordum

Ses tonum sözlerimle örtüşmüyordu
Şakaklarımı sıkan mengene gevşemiyordu
Lekesiz bir geçmiş yoktu
Ayakizlerimi yutan çamurda yüzüyordum
Nereye dönsem aynı girdap

Tırnaklı taşlarla dolu çamurlu girdaba
Balıklama dalmıştım
Yüzme bilmeyenler çivileme diyordu

Hayat elleri belinde karşıma dikilmişti
Çamurlaşmanın etkisiyle
Heryer barut rengiydi
Anafora karşı türbülansa girmiştim

Öbür yanağımı dönmedim
Onlar beni boğamadan
Kederimi girdapta boğdum

Önder Karaçay