gözlerin içine çeken girdap gibi
yok oluyor benliğim sevginin derinliğinde
hiç gitmesini bilmiyor hayalin
kelimeler saklıyor acıların izlerini
güneş her akşam kararıyor pişmanlıkların gölgesinde
düşünceler donuyor sensizlik hükmederken hücreme
göz merceklerinden yansıyorsun kalbime
çakıl taşları ağlıyor feryatlarından dizelerin
melodiler fısıldıyor dudakların
aklım dumanında bunalıyor
bulutlar resimlerini yarıştırıyorlar
bakamıyorum gök yüzüne karanlık ürkütüyor
ateş böcekleri gibi ışığı arıyorum
akşama bir lanet okuyup güneşi umutla besliyorum
hisler inlerinden çıkıyorlar
öyle bir sarıyorlar ki etrafımı
bütün karartılar sen oluyorsun.
Kayıt Tarihi : 16.11.2013 19:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!