Girdap Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Kanayan yüreğimden
Şahlanan sızılarım arasına
Dalga dalga, tarumar saçıldım
Acıların kıyısına
Çığlıklarım düğüm düğüm dizildi
Boğazıma
Bir zalim bir canidir
Peydahlanan bana
Gözyaşlarımdır akıyor zamana

Yaşam umudu tükenen
Bir kelebeğin çırpınışında
Soluğum, nefesim kesildi
Bir cenderede
Buğuluyorum heyhat
Karanlığın içinde
Sabahın
Kızıl şafağını yaşamadan
Giderayak ah memleketim
Vah yavrum diyerek

İçime ateştir düşen
Yürek yanıyor bende
Güneşimi çalan
Gecenin sesidir beklemediğim
Bekleyeceğim seni her yarın
Sevdiceğim

Zulmün girdabında
Yüreğim
Damla damla kanıyor ciğerparem
Tarihi bir belgedir cebimde
Gericiliğin ağı, pası
Bir elimde yağlı urgan
Bir diğerinde beslediğim umut var
Ya ölüm ya özgürlük tercihim olacak
Bitmek tükenmek bilmeyen şu kavgada

Yeryüzün gürültüsü
Gökyüzün homurtusuna karıştı
Geliyor üzerime bir hançer gibi
Soyka
Emeğim talan edip ocağımı söndüren
Bir eşkıyanın bir onursuzun
Pervazsızlığı, densizliğidir bana
Dilersen
Bir öpücük bağışla
İçinde sevgi olsun bana
Yada bir kahkaha tufanı
Bir avuç güneş kadar sıcak
Yürek dolu
Delinsin tüm karanlıklar
Yeşersin tohum yaşam yüklü bir dünyada.

Mehmet Çobanoğlu
08.01.2012
Yıldırım

.

.