vakit ucube bir gecenin en sensiz saati
ölümün gri yüzü gibi nefesim
sigaram
yalnızlığım
morg çıkışı telaşlarım var birde
sessiz yavaş ve derin
birden aklım karışıyor
kiraz yüzlü çocuklar eteklerimde
şarkılar ve çiçekler elinde bir adam
senin kapın
pembeye boyamış hüzünlerini
konuşmaya korkmuş gözlerin
sonbaharın kışa en yakın zamanı
soğuk ıslak ve puslu bir hayat
üşümüşlük kapımda
sensizlik yakamda
gidemiyorum
sensizliği bekliyor sevmelerim
eski mektuplarını okudum
ne çok benmişsin meğer
meğer sende büyümüşüm ben
utandım çocukluğumdan
neleri tüketmişim sana
seni ne çok sevmişim meğer
senin yerine koydum ölümü
senden çok sevmek için
git ve gelme
kal ve sev
sev ve unut
Kayıt Tarihi : 11.1.2010 09:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!