Gir Dedi Kalbime Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Gir dedi kalbime, temiz duygular varken,
Belki fırsat bulamaz, kalbime giremezsin.
Bir gün çıkar karşına, benden daha güzeli,
Belki beni anlamaz...belki de sevemezsin.

Belki ömür denilen, şu incecik bir çizgi,
Belki birden bitecek, şimdiden bilemezsin.
Yarın neler olacak, bu günden belli değil,
Şimdi yerleş kalbime, geç olur giremezsin.

Gir dedi kalbime, güneş doğmadan önce,
Bu sessiz karanlığı, aşkımız aydınlatsın.
Bir gün ölürsem eğer, yaksınlar bedenimi,
Benden hatıra diye, küllerim sende kalsın.

Gir dedi kalbime, sana ihtiyacım var,
Sev beni ölesiye, bu dünya yıkılmadan.
İçimdeki depremler, artık nihayet bulsun,
Haykır bana sevdanı, utanıp sıkılmadan.

Gir dedi kalbime, birazcık anla beni,
Ben allahın kuluyum, kuluna kul olamam.
Sevdim seni bir kere, ne olur kulun etme,
Sensiz ayrı yaşayıp, sensiz nefes alamam.

Gir dedi kalbime, fazla bekletme beni,
Yangın yerine döndü, içimdeki bu aşkın.
Cehennemde olsaydım, bundan fazla yanmazdım,
Ne hallere düşürdün, şimdi şaşkınım...şaşkın.

Dedim ki be ey gafil, söylenerek kendime,
Sen kendini ne sanıp, bu aşktan kaçıyorsun.
Kavga etsen de yine...barışsan da kendinle,
Sen zavallı birisin...kendine acıyorsun.

Girdim hemen kalbine, bin özür dileyerek,
Paylaştım ben bu aşkı, bilerek isteyerek.
Bende aşığım sana, başka aşka ne gerek,
Sürecek bu sevdamız, bir gün ölünceye dek.