Gül ile söyleşi..
Sana sade bir çiçek olarak baktım bu defa.
Kainatın Efendisi ile olan aziz bağ ipini yukarı kaldırıp,
kurduğunuz kutlu çadırın içine dalmak istedim.
Gördüm ki.. diğer çiçeklerden farklı güzelliktesin.
Rahmet misali tekrarların var;
hem yaprak hem dikenlerinde.
Ve İki türlü yaprağın var.
Biri cismani, biri ruhani olmalı..bizim gibi..
Gül kardeş, sen uzay gibi derin ve giz dolu,
dünya gibi aşikâr mükemmelliktesin.
Sana bakmak içimin goncasını açtırıyor.
Duygularımı yaprak yaprak kadifeleştiriyor.
Dikenlerimle ümit dalında büyümeyi öğretiyor.
Sabreyle diyorum gönlüme.
Sabreyle ki;
sen de aklığın gülünü koklarsın,
sen de nurun gölünde yıkanırsın..
sen de dikenine rağmen sevilir, güller açarsın.
Gül.. Sen, özenilerek beğenilen bir çiçeksin.
Öyle bir imrenmek, öyle bir iç geçirmek ki;
İnsanın sen olası geliyor..
Sen olup, o Nur(sav) ’un pak gözüne ve umman olan gönlüne giresi geliyor.
Görüyor musun; Aklım ve yüreğim elele tutuşmuş,
bakışlarını birr noktaya daldırmış, vakarlıkla baş sallıyorlar..
Sanırım Efendimizin seni niçin seçtiğinin yüce aşkını anlıyor
ve birbirlerine sükûnetin gizinde anlatıyorlar.
Gül.. Sana, Kainatın Sevgilisinin gözbebeğiyle bakmayı istiyorum.
Benim gözümün bebeği, O(sav) ’nun ki kadar masum ve nurlu değil elbette
Fakat tüm dikenlerimiz içinde bir rahmet var ya bizi saran, gül gibi...
İşte O rahmet sahibinden istiyorum bu dileği, yokluğumuzda ettiği karşılıksız sevgi hürmetine..
Ah..!
Nasıl bilinirki,
O Gül(sav) ’ün sana bakıp neler gördüğü,
hangi aşklı duaları ördüğü..
Güle yel değince miskler yayılır da
güle gül değince,
yayılmak için cennetin hangi kokusu
kanatlarını açıp kainata sarılır..sürülür..
Gül..
Beşer’de temsil O(s.a.v)
Çiçekteyse sen..
O(s.a.v) yürüyen Kur’an-ı Kerim’di..
Sen ise yapraklarında mı taşıyorsun ilahi kelamları..
Her duruşun ve her halinin özgeliğinde Kerim bir Kur’an varan..
Kadife yapraklarını önce saklayan, seni gonca eyleyen
Sonra da açılışını yapıp seni yalnız bırakmayan ince yeşil yaprakların,
farz ibadetlerin midir?
Seni koruyan ve aslını ortaya çıkaran.
Yoksa o ince yeşil yaprakların Yüce Kitabın giriş kapısı olan
Besmele ve Fatiha-ı Şerif midir?
Dualarımın en gül’ü nedir söyleyeyim mi gül kardeş.
O Efendi Sevgili’nin sevgisini kazanmak..
O’nu ve O’nun Sahibinin hoşnutluğunu ilelebet kazanmak..
tüm bu isteklerimse sende toplanmış.
Ne dersin..,
Bir gün senin gibi gül olabilir miyim..
Kusurlarımın, günahlarımın, hatalarımın dikenlerini mağfiret dalında bırakıp
kulluk yapraklarından çiçek güzelliğine ulaşabilir miyim?
Benim de gözyaşım, yağmurun sana değdiği gibi şebnemleşir mi Hakk katında..
Ey gül,, haberin olsun..
tüm gıptam, sende takılı kaldı..
Kayıt Tarihi : 11.9.2008 09:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)