1548, nola, italya - 17 Şubat 1600, roma.
Yarılır dalgalı boşluğun suları,
kasvetli yeryüzünün başlangıcında.
Bırakır yerini ve uçar gök cisimlerine
doğru dilerim, güneş. Ve sen, gezinen
yıldızlar seyreder beni kat kat gökyüzünde
ilerlerken. Yolu açan sen. Kıpırdamaların
açar önümü, atıldığım boşlukta uykunun kapılarını,
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta