1548, nola, italya - 17 Şubat 1600, roma.
Yarılır dalgalı boşluğun suları,
kasvetli yeryüzünün başlangıcında.
Bırakır yerini ve uçar gök cisimlerine
doğru dilerim, güneş. Ve sen, gezinen
yıldızlar seyreder beni kat kat gökyüzünde
ilerlerken. Yolu açan sen. Kıpırdamaların
açar önümü, atıldığım boşlukta uykunun kapılarını,
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta