Tarlada çobandım daha çocukken,
Her gün dayak yerdim Gildik Mehmet’ten.
Deli dolu çocuk, biraz uçukken,
Hep aman dilerdim Gildik Mehmet’ten.
Döverdi de beni, severdi amma,
Kızması geçici, benzer yalıma.
Dinlerdi derdimi derdim ağama,
Öğütler alırdım Gildik Mehmet’ten.
Gün geçti yıl bastı gençlik çağına,
Sevdayı donattım gönül bağına.
Fettah’ın kızının düştüm ağına,
Teselli bulurdum Gildik Mehmet’ten.
Niceleri bana akıllar verdi,
İşin esasını Gildiğim derdi.
Hakkın rahmetinde huzura erdi,
Hep razı olurdum Gildik Mehmet’ten.
Çok hakkın var bende helal mi ettin?
Dostundan helallik adlında gittin.
Gönlümde yer ettin özde sabittin,
Güler yüz arardım Gildik Mehmet’ten.
Hani o silahı verdin ya bana,
İşlenen cürümü atma yabana.
Duacıyım sana onca çabana,
Elini öperdim Gildik Mehmet’ten.
Dilerim Allah’ım alsın Cennet’e,
Eyüp senin için girdi mihnete.
Bu dünya değmezmiş bunca töhmete,
Bunu da öğrendim Gildik Mehmet’ten.
Eyüp Şahan
Ankara 4.2.2007
Kayıt Tarihi : 4.10.2012 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir şiirdi, onu ve sizi gönülden kutluyor, Gldik Mehmete de Allah'tan rahmet diliyorum.
Saygı ve sevgimle,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (13)