Gildan Şiiri - Kazım Karagöz

Köyde "gildan" oynardık, uzun gecelerinde,
Pekmez, un, yağ, toplardık, kış eğlencelerinde.

Gaygana yapar yerdi delikanlılarımız,
İşin baştutarıydı, sürü çobanlarımız.

Geçen köyümdeydim sordum gildan oynandı mı?
Yine eskisi gibi un, pekmez, toplandı mı?

Gülüştüler dediler o kalkalı çok oldu,
Neden? Çünkü köyümüz yeni eğlence buldu...

Her evin köşesinde şimdi renkli kutu var,
Kapatma ne bilmezler bir kısmı da sabahlar.

Ya çobanlar ne oldu? Sürü de mi kalmadı?
Eski sürüler mi var? Onda biri kalmadı.

Töre yok olabilir sen hiç istemesen de,
Adet değişebilir sen hiç hissetmesen de...

Taklidi iman böyle anenevi imandır,
Bu gün bu imanllara saldırılan zamandır!

Küfür çok daha güçlü medya, sahne, meille,
Çok çok daha güçlendi ilmi süistimalle...

İman dinin temeli, namaz orta direği,
Diğerleri çatısı, odaları, kileri.

Temelden çatlamışsa binadan ümidi kes,
Yıkılması kolaydır, çabukça, edersin pes.

Taklidi iman kerpiçle yapılan temeldir,
Sağlam gibi dursa da su, sel beklemektedir!..

Sağdan, soldan, yanından, altından alabilir,
Temeli onarmayan altında kalabilir.

İman da aynı böyle eğer taklidi ise,
Hakikiye çevirmeye önem vermediyse,

Köyüm gildanı gibi adetsiz kalabilir;
İmanının yerini başka şey alabilir!..