Gıkım çıkmaz Şiiri - Dağlar Özügüç

Ne kadar geçmişe dönsen de
İnan ki aramaların hep boşuna
Tüm beklentilerini karşılayamazsın
Çocukluğunla oturup oynayamazsın
Geçti artık bahar olamazsın yarınlarına
O sert rüzgarlara karşı duramazsın

Sen başını göğsüme yasladığında
Hızla geçen zamana hayıflanırım
Ne olur sanki o an zaman dursa
Ne çiçek önemli ne de pırlanta
Yalnızca uzaktan bir müzik çalsa
Gıkım çıkmaz hayat bile son bulsa

En derin karanlıktan sonra
Daha gür bir ışık doğsa
Açık kalan yaralarımız kapansa
Karanlık ve ıssız sokaklar
Akşam vakti ıslanmış kaldırımlar
Geçmişte yaşananları hatırlatsa

Dolunay ayna gibi parlatıversin
Gümüş ışıkları ile bütün mahalleyi
Döksün isyanlarımın her zerresini
Öylesine hoyratça ortalara
Yar duyupta gelir mi dersin?
Gelirse söyle ona yarama ilaç oluversin