Artık nefes alabiliyorum,
Sabahları sevebiliyorum artık,
Hasret kokmuyor işte..
Gözümde viran olan bu şehir
Canlanıyor sanki,
Güzelleşiyor yeniden..
Dar sokaklardan geçerken,sızlatmıyor içimi
Yokluğun..
Tahammülüm kalmamıştır bu kaldırımlara!
Yoksun diye sen..
Buruk ama geçiyorum oralardan yine
Hatta senin geçmeyeceğini bile bile.
Akşamlar ve karanlıklar daraltmıyor artık içimi,
Alışıyor muyum yokluğuna?
Ama yine de karar vermiştim önceden
Gidiyorum sensiz kalan bu şehirden!
Kayıt Tarihi : 15.6.2016 17:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sebahat Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/15/gidiyorum-yoklugundan-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!