kalbinden uzak iklimlere yol aldım,
Aklımda sen ve gönlüme nakış etmiş gözlerin Heybemde gönül yorgunluklarım gidiyorum...
Bir vakit gönül kapında kul idim.
Şimdi ise sahra çöllerinde yanan bir köle..
gidiyorum yâr! ! !
Bir bilinmeze...Gün sabaha açsada gözünü
Ben inatla sana uyanırdım.
Sorma hallerimin hepsi birbirinden perişan..
Sustum olmadı,konuştum olmadı,sevdim olmadı barışlara hasret yüreğim..
küsmeler beni hiç terk etmedi..
gidiyorum yâr! ! !
Sen bir düştü diye gördüğüm
Bir çift göz ile avunduğum
Bana sorsalar dünyalara saydığımdın.
Soluyorum yapraklarım döküldü.
Köklerim kurudu...
gidiyorum yâr! ! !
Ansızın girdigim hayatından
Yüreğime mühür yaptığım
Gözlerinden,ellerinden
Gidiyorum, gidiyorum
Gözün aydın sevgili
Sana hediye kalsın yüreğim
Ben senden gidiyorum......
Ben benden gidiyorum..
Kayıt Tarihi : 9.2.2017 00:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevda Doğan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/09/gidiyorum-yar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!