Gidiyorum Yalan Dünya Şiiri - Mözgür Özbek

GiDiYORUM YALAN DüNYA

neyin kaldı bende alacağın
sevdiklerimi zamansız aldın
tersine dönsün virane çarkın
işte gidiyorum yalan dünya

acılar verdin gücümü aldın
korku verdin cesareti aldın
kalbimi kırdın aklımı aldın
işte gidiyorum yalan dünya

bozukmuş senin yolun düzenin
beş kuruş etmez ucuz değerin
altın olsa ne fayda ederin
işte gidiyorum yalan dünya

her günüm dert dolu keder oldu
bir yar verdin zalim hain oldu
ömrüm bir hiç uğruna kayboldu
işte gidiyorum yalan dünya

kar tipi yağdı bahar ayımda
kader silleni vurdu bağrıma
bir burukluk kaldı sol yanımda
işte gidiyorum yalan dünya

gülmedim almadım muradımı
hoyrat çiğnedi gönül bağımı
kaderim zalim adil olmadı
işte gidiyorum yalan dünya

çaresiz kanayan yaralarım
bir ömür geçti durduramadım
per perişanım yollarda kaldım
işte gidiyorum yalan dünya

doğarken ağladım giderkende
dertlerim gönülde perde perde
kanlı yaşlar akar gözlerimde
işte gidiyorum yalan dünya

yalancı dediler inanmadım
zalimsin dediler inanmadım
kahbeymişsin oysa geç anladım
işte gidiyorum yalan dünya

alın yazısını ben yazmadım
hep yalan dönüşüne aldandım
soldu gitti gençliğim baharım
işte gidiyorum yalan dünya

gidiyorum duyulmaz feryadım
salınıp geliyor kuru salım
sende kalsın bedduam her ahım
işte gidiyorum yalan dünya

her günüm başka hüzünle doldu
dost dediklerim vefasız oldu
sinem al kızıl kanlarla doldu
işte gidiyorum yalan dünya

sana bıraktım baharı kışı
yağmurun olsun gözümün yaşı
ecel geldi günlerim sayılı
işte gidiyorum yalan dünya

banane artık borandan kardan
emanetini ister yaradan
azrail geldi cana sormadan
işte gidiyorum yalan dünya

viran oldu gönülümde bağım
kuru agacım soldu yaprağım
yıkılsın evin barkın ocağın
işte gidiyorum yalan dünya

M.Özgür Özbek