Gidiyorum Şiiri - Yasin Evliyaoğlu

Sevdam kabul edilmiyor ki sabır!
Gönlümden gönlüne bağ kurulmuyor
Zorla da insana sevgi verilmiyor ki!
Umudum kırıldı, sabır gidiyorum…

Hayat ikinci lüksü vermiyor insana
Kaçırılan imkanlar gelmiyor bir daha
Sevenin elinden tutmaz isen
Vaktim yok, gönül kırık gidiyorum…

Çok çırpındım kanadı yok kuş misali
Yangın derin; sabır, bir damla su istedim?
Ne yaptımsa, vicdanına sözüm geçmedi
Ben yandıkça külüme sen sen üfledin,
Yandım kor oldum, söndüm gidiyorum…

Kalbim hüzünlüdür, gözden yaş akar
Beyaz gül kurudu, kırmızı gül küs bakar
İçimde matemin var, vuslatın çok uzakta!
Sözler tükendi işte, bak geriye gidiyorum.

Oku yaydan ben değil, sen çıkarttın!
Sevgi dizginlerini, elinden sen bıraktın
Sevdiren sen, sevdim; ben mi suçluyum?
Dünyanın dengesi bozuk, bak gidiyorum!

Ben şair değildim! sen kendin ettin…
İçimdeki duyguları bir bir tükettin
İletişim kanallarını tek tek koparttın!
Suçum kabul; kalp yarım gidiyorum…

Dünyada sabır’ a nihayet vardır elbet
Gerçek seveni; insan anlar bir gün elbet!
İş işten geçer vakit dönmez ki
Hesaplar bir, bir, bir gün görülür...
Sezgilerim uzak senden, gidiyorum!

Sabır ediyorum imtihanım aşk ile benim
Kavuşmalar tükenir, ayrılıklar zorlar beni!
Güç tükendi, kuvvet kalmadı bu tende
Boynum bükük; elimden tut gidiyorum!