Gidiyorum…
Hadi uğurla son defa
Ağlıyormuş gibi yap mesela…
Ben üzüldüğüne inanmasam da
İnandırayım içimdeki saf kadına bir kalbin olduğuna…
Yok.. Sarılma kirlenmiş vücudunla.
Sıkıştır ellerini ceplerine,
benim gibi.
Biraz da sen dolaş sessiz sokaklarda gece vakti.
Biraz da sen konuş sokak köpekleriyle
Dertleş onlarla..
Sen de otur kaldırımın kenarına
Sarıl bir sokak köpeğine
Ağla ulan anlat!
Beni kendinden bile sakınan bir kadını
Can damarından kestim de
O beni gökyüzü bellemişken ben kanatlarını kırdım de..
Ben bir insanın mutluluğunu darağacına astım
Boğuluşunu izledim de…
De işte…
Biraz da sen unut kendine giden yolları
Özle kendini..
Eski resimlerine baktığında gözlerin dolsun mesela
Annesini kaybetmiş çocuk gibi burkulsun için
Boğazına düğümlenen bir hıçkırık hisset,
Göğüs kafesine saplanan bir ağrı…
Düşün ki tüm bunlara rağmen yine de
İçinde hala sebebini bilmediğin bir umut..
Dolu dolu olsun gözlerin, ağlayama..
Havanın kararmasıyla beraber içine çöken
Karanlığı hisset..
O karanlıkta kaybol, kendini bulama.
Hadi kapat kapıyı da uğurla son defa.
Yalnızlığına sahip çık yokluğumda..
Mümkünse, görmeyeyim seni bir daha…
Kayıt Tarihi : 2.7.2014 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!