Gidiyorum sevgili

Bazen susmak verilen en büyük cezadır karşındakine
Onu anlıyormuş gibi yapıp kahkaha atmadan durabilmek
Zordur aslında bunları yapabilmek
Ama onun ne kadar küçülebilecegini seyretmek ayrı bir duygudur
O anlatır sende boş boş bakarsın yüzüne
Sonra durup dersin boş ver degmezki
Anlamaya çalışmak anlamsız
Anlaşılmaya çalışmak faydasızdır

Zaman akıp gider
O akıp giden zamanda ise senin hayallerin gider farkında bile olmazsın
O yüzden susmak en iyisi dersin kendine
Susarak hayata verirsin cezasını

Özlemek
Özleyen için en kutsal bir şeydir aslında
Ve o özlem tüm bedenini ele geçirmişse
Özlenen bilmesede onun esirisindir
Kısaca özlem esaretin bedelidir

Akışına bıraktım herşeyi derdini anlatmak için istedigin kadar şiir yaz
Sonu yanlızlık sensizlik

Sevgi içinin içine sığmaması
Çağlayan olduğunu hissetmekti
Zapt edemediğin duyguların coşmasıydı
Mavi gözlerinin çocuklar gibi ışıl ışıl parlamasıydı
Güzel bakabilmekti hayata
Sana sevgim buydu anlatamadım bir türlü

Bir bilsen nasıl özlüyorum seni
Bu kadar sevmenin sonu olmadıgını bile bile
Her defasında yanlışı seçerim aslında
Sadece dogrum sendin

Yalan kötü biliyorum
En büyük yalanı kendime söyledim hep
Belki oda seviyordur dedim yalan söyledim her seferinde kendime
Uslanmaz gönlümde bu yalana kandı
Sevmeyi bilmeyenden sevgi dilendim hep
Hissediyormusun bilmem ama seni çok sevdim

Kimseyle bir derdim yok benim
Hele seninle hiç yok
Ben ne yaparsam kendime yaptım
İpe astım artık takvimdeki yaprakları
Baktıkça o yapraklara sorguladım kendimi
Sensiz geçen günleri saymaktan yoruldum
Geçip gitti günler ömür bitmek üzere
Ve ben sana olan aşkımı iki cümleye bile sıgdıramadım

Rüyamdın hep uyanmak istemedigim
Bilirdimki uyanınca yanımda olmayacagını
Hani derdin ya bana hiç şiir yazdınmı diye
Sana şiir yazmadım yazamadım anlatmaya çalıştım sadece

Şiir heves degil
Şiir sana karşı ezip geçtigim gururum degil
Şiir masum olan aşkımı sana anlatabilmek degil
Sana şiir yazmadım niye biliyormusun
Kalemi elime alıp yazamadıgım şiirde seni yaşadım

Benim gibiler saramadıkları yaralarını kimse görmesin diye gizlerler
Sevdigi sadece bir kere gülümsesin diye ömür verirler
Ama hayatları sessizlikle geçer

Bu defada ben gidiyorum sevgili
Anlamadığın
Yada anlatamadıgım cümlelerimi duygularımı aynı valize koyarak
Giderken sana kalbimi bıraktım kapına
Gittigim yerde atsa ne yazar atmasa
BÜLENT CEYLAN